Trzeba nam

 


Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Obraz
  Zapraszamy zorganizowane grupy przedszkole i szkolne na nową propozycję warsztatów.   Logo-jogo to połączenie technik teatralnych, logopedycznych, oddechowych z elementami jogi. Na zajęciach uczestnicy poznają sposób prawidłowego oddychania, sprawdzą co zrobić, żeby oddech był spokojniejszy i jak wpływa to na ogólne samopoczucie.   Problematyka warsztatów: Oddycham przez nos, to jest moja moc!     Język jest u góry i dotyka chmury! Mówię dość i czyszczę prawidłowo nos! Czy przepona to opona? Jak się czuję, tak to opisuję! Oddech wydłużam nucę i śpiewam! Zatrzymuję się. Jestem, bawię się! Koncentruję, akceptuję! Jogo pozycję, wybieram i ćwiczę!   Miejsce realizacji: PMDK im. H. Jordana, ul. Pokoju 14, (Szkoła Kolejowa) Czas trwania: 45 min. - 1 h. Prowadząca: Barbara Kwas Kontakt: barbara.kwas14@gmail.com
Czytaj więcej
Obraz
 Już jest cały pakiet wraz filmem! Oto bajka "Prastary Dąb i Przyjaciele". Dodatkowo do filmu dołączone są materiały edukacyjne, które są świetnym uzupełnieniem historii opowiedzianej w bajce. Absolutnie wszystkie elementy są autorskie.    Podkreślenia jest fakt, że scenografię do filmu przygotowali uczestnicy zajęć plastycznych pod kierunkiem Angeliki Cieszyńskiej.   Autorkami całości są: Barbara Ochojska-Kubik Angelika Cieszyńska Barbara Kwas   Zapraszamy do słuchania i oglądania!!!   Cały pakiet dostępny tutaj: https://drive.google.com/drive/folder...    
Czytaj więcej

Śnieg na Zamkowej

Obraz
    Śnieg na Zamkowej   Mam 8 lat i siedzę w oknie, które wychodzi na ulicę. Nasze mieszkanie mieści się w ładnej starej kamienicy, więc okna są tam wysokie, dostojne. Ale najważniejsze – mieszkamy przy ulicy Zamkowej. Prawdziwej Zamkowej, z zamkiem, królem i królową. Tak mi się przynajmniej zdaje, mam 8 lat. Więc siedzę w oknie i niby nudzę się, bo są ferie zimowe, a ja mam katar i na śnieg patrzę tylko z wysokości pierwszego piętra. Ale to nic, bo przed moimi oczami przesuwają się cudownie kolorowe obrazy, a w uszach grają trąby. Oznajmiają zgromadzonym na ulicach tłumom, że oto nadchodzi monarchini. W pełen słońca letni dzień bruk zaścielony jest płatkami róż, których woń jest tak odurzająca jak perfumy mamy z granatowej buteleczki ze złotą główką. Ludzie przeciskają się bliżej i bliżej trasy pochodu, by dotknąć rąbka mojej sukni. Wiwatują. Wiwatują! Bar-ba-ra! Bar-ba-ra! To jestem ja. Wychodzę z bramy kamienicy przy ulicy Zamkowej i otoczona dworzanami zmierzam powoli n
Czytaj więcej